Gaat de spikeproteïne de celkern in?

In Zweden (Unviversiteit van Stockholm) is een onderzoek gedaan (laboratorium/in vitro) waaruit blijkt dat de spikeproteïne de celkern kan binnendringen. En dat niet alleen. De spike-proteïne zorgt daar voor een beschadiging. Deze beschadiging is er verantwoordelijk voor dat het natuurlijk proces van celreaparatie verstoord raakt. Hieronder ziet u een lezing van dr. Been. Deze arts heeft ook een eigen website met als doel het helpen vergroten van kennis van medische studenten. Zijn website vindt u hier.

Het onderzoek zal navolging moeten vinden om goede onderzoeksresultaten te kunnen publiceren. Het is een aanzet en uitnodiging aan andere wetenschappers om dit fenomeen dat zij hebben ontdekt, verder te onderzoeken.

DNA-reparatie:

Als er DNA beschadigd raakt in de celkern (en dat gebeurt iedere dag) dan komt er een automatisch proces op gang:

1. De nucleus schrijft een recept voor het type reparatie-enzym dat nodig is om het DNA te repareren.
2. Vervolgens stuurt de cel een boodschapper uit de celkern met het recept ‘op pad’ om een repairman te sturen. Dit is het messenger RNA (mRNA). Dit mRNA activeert enzymen die naar de celkern toegaan om de DNA te repareren.

Het onderzoek laat zien dat de spikeproteïnes de celkern kunnen binnendringen. Daar veroorzaken zij een mechanisme waardoor de boodschapper niet op pad gestuurd kan worden om de reparatie uit te voeren.
Men moet nog onderzoeken of dit in het lichaam ook zo werkt en het is te hopen van niet.
Desondanks zijn de resultaten van dit In vitro-onderzoek dus heel zorgelijk. Een cel dat zichzelf niet kan repareren zal gewoonlijk sterven; het pleegt zelfmoord, als het ware, legt Dr. Been uit. Eerst zal het zichzelf proberen te repareren, als dat niet lukt, dan sterft het.

Reden van de studie:

Bij 32:00 vertelt dr. Been dat wetenschappers ontdekten dat het immuunsysteem van geinfecteerde mensen niet meer goed functioneerde. Dat deed hen afvragen of er een effect is van het virus op het immuunsyteem zelf.

In vitro versus In vivo:

De term ‘In Vitro’ betekent letterlijk ‘in glas’. In vitro-studies gaan over studies die plaatsvinden buiten het lichaam. Dit zijn dan ook studies in laboratoriumsetting. Men gebruikt dan een reageerbuis of een petrischaaltje.
In Vivo betekent ‘in het leven’, dus in het lichaam van een organisme.

Exosomen:

Dr. been vertelt iets over exosomen. Hij legt het volgende uit: als een virus in een cel komt, dan zal het daar eiwitten gaan aanmaken. Het maakt dus meer virus aan in de cel. Als er stukjes van dat virus de cel ‘uitlekken’, dan spreekt men over exosomen. Het gaat dan om delen van het genetisch materiaal van het virus. En die stukjes genetisch materiaal kunnen dan andere cellen binnendringen.

Spike-proteïne in volledige lengte:

Het mechnisme dat het recept voor DNA-reparatie aanmaakt, wordt alleen geblokkeerd als het Sike-proteïne de volledige lengte heeft. Als men een deel van het Spike-proteïne gebruikt, dan vindt dat niet plaats. Dit onderzoek lijkt dan ook een aanbeveling om een deel van het spike-proteïne te gebruiken in plaats van het hele spike-proteïne.
Het spannende is nu dat het vaccin de hele spike-proteïne gebruikt. Dit legt dr. Raszek hieronder ook uit. De wetenschappers uit Zweden zeggen dan ook dat heroverwogen moet worden of de vaccins wel de hele spike’proteïne moeten gebruiken.

Dr. Mikolaj Raszek:

Dr. Raszek gaat ook in op het onderzoek uit Zweden. Hij legt uit dat de celkern, de nucleus, vrijwel al ons DNA bevat, naast mitochondriën. Deze arts benadrukt dat er echt meer onderzoek nodig is. Hij zegt dat omdat dit onderzoek verontrustende resultaten geeft. Potentieel een heel gevaarlijke ontwikkeling.

Het is ingeschat dat iedere cel dagelijks 70.000 keer beschadigd. Daarom is het zo belangrijk dat het DNA snel gerepareerd kan worden.

Dr. Mikolaj zegt dat we wat genuanceerder moeten zijn om te zeggen dat de vaccins veilig zijn. Hij zegt dat het er niet naar uitziet dat de vaccins voor schade zorgen op korte termijn, maar dat het niet bekend is of dat ook voor de lange termijn geldt. Dr. Raszek zegt dat